به گزارش اهرامروز، کتاب «خط مقدم کجاست؟!» اثر علیرضا کریم پور که اکنون به چاپ دوم نیز رسیده در اسفندماه ۹۸ توسط انتشارات ۳۱عاشورا انتشار یافته است. کتاب های دیگری نیز تحت عنوان های: “انگشتر درّنجف”، “کارفرهنگی در عالَم انقلاب اسلامی” و همچنین “مسجد و جوانان” به رشته ی تحریر درآمده است که دو مورد از این ها انتشار یافته و مورد سوم در دست انتشار می باشد.
نگارنده این کتاب در بخشی از مقدمه آن چنین آورده است: این نوشتار، شامل روایت هایی از تجارب نویسنده در طول یک دهه فعالیت فرهنگی است که در بیشتر موارد، خود متولی آن بوده و یا اینکه شاهد و ناظر بر آن کار فرهنگی بوده است. مطالب این کتاب با اندکی تسامح، «تجربه نگاری فرهنگی» است.
با علیرضا کریم پور نویسنده این کتاب به گفتگو نشستیم، شما را به خواندن این گفتگو دعوت می کنیم.
لطفا در مورد کتاب «خط مقدم کجاست؟!» و دلایل نگارش آن کمی توضیح دهید:
عنوان «خط مقدم، کجاست؟!» ما را متوجه کارهای زمین مانده و تنگه های احدِ انقلاب اسلامی می کند و متذکر شرایطی می شود که اگر توجه نکنیم، در آن شرایط، کار فرهنگی، پوچ و بی ثمر خواهد بود.
«خط مقدم کجاست؟!» کتابی ساده و تفکر برانگیز است که شما را به مبنای فعالیت های فرهنگی حساس تر خواهد کرد. هدف اصلی این نوشتار تاکید ویژه بر مولفه هایی است که غالباً در فعالیت های فرهنگی به آنها توجه چندانی نمی شود.
در کار فرهنگی نگاه از بالا به پایین نسبت به مخاطب جواب نمی دهد
کسی که کار فرهنگی می کند، مخاطب تر از مخاطب است؛ یعنی نباید تصور کنیم که رتبه ی منِ فعال فرهنگی از مخاطب بالاتر است. اصلا نگاه از بالا به پایین نسبت به مخاطب جواب نمی دهد. مخاطب باید شما را در کف میدان ببیند. آن کسی نسبت واقع تری با موضوع پیدا می کند که برای آن زحمتی کشیده باشد. خیلی از ماها وقتی یک کار فرهنگی اجرا می کنیم، احساسمان این است که باید صحنه را مدیریت کنیم؛ یعنی طوری برنامه ریزی کنیم که ناظر بر حسن اجراء باشیم و هنر آن را داشته باشیم که دیگران را تشویق به کار کنیم نه اینکه خودمان برویم و کف میدان کار کنیم! که البته صحیح است ولی کافی نیست.
نمی توانیم با هر پول و مساعدتی و با هر امکانات و ابزاری، کار فرهنگی انجام دهیم!
باید توجه کنیم که فرآیندِ کار، مهم تر از خروجی است. ما نمی توانیم با هر پول و مساعدتی و با هر امکانات و ابزاری، کار فرهنگی انجام دهیم! یا به هر قیمتی مخاطب جذب کنیم! کار فرهنگی در عالَم انقلاب اسلامی اقتضائات خودش را دارد. لذا فرآیند، مهم تر از خروجی است.
در خاطرات مطرح‌شده در کتاب، روشن می‌شود که حجم کارهای فرهنگی، مهم نیست؛ کوشش‌های فرهنگی هرچند ممکن است ستودنی و در خور تحسین باشد اما وقتی ملاک درستی در کار نباشد، به‌آسانی به سوی فعالیت‌هایی منحرف می‌شود که به افزایش نابسامانیِ فرهنگی ختم خواهد شد.
در این کتاب ۱۴ تجربه فرهنگی اعم از موفق و ناموفق در قالب داستان کوتاه به رشته ی تحریر درآمده است
مخاطب این کتاب دوستانی هستند که دغدغه اجرای فعالیت های فرهنگی در عالَم انقلاب اسلامی را در سر می پرورانند. نگارنده با توجه به بضاعت اندک خود ۱۴ تجربه فرهنگی اعم از موفق و ناموفق را در قالب داستان کوتاه به رشته ی تحریر درآورده است و بخشی از تحلیل موفقیت و عدم موفقیت آن فعالیت فرهنگی را به خود مخاطب وا گذار کرده است. مطمئناً هستند کسانی که تجارب خوب و مفیدی دارند. امیدوارم این تجربه نگاری فتح بابی باشد برای آندسته از فعالان فرهنگی که صاحب تجارب ارزشمند در زمینه ی کارهای فرهنگی هستند.
شاید یکی از مهمترین عواملی که باعث شده فرهنگ غربی در جوامع دیگر بسط و گسترش یابد، همین قدمت سنت تاریخ نگاری و ثبت تجربیات در غرب باشد. از این جهت هر کدام از ما در هر کجایی که هستیم لازم است تجربیات خوب و بد خود را در عرصه ی فرهنگی ثبت و ضبط کنیم تا انباشت شود و به مورد استفاده دیگران و آیندگان آن قرار گیرد.
